Δεν γιορτάζει κανείς.
Σήμερα θα σου μιλήσω για μια γιογκική φιλοσοφία.
Αυτό το blog αφορά μόνο όσους που αναπνέουν. Αν δεν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία δεν χρειάζεται να συνεχίσεις την ανάγνωση και μπορείς να επιστρέψεις σε ό,τι έκανες πριν βρεθείς εδώ μέσα.
Η μακροζωία μετριέται σε ανάσες.
Επιβραδύνοντας τις ανάσες αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής.
Ζώντας πολύ κοντά στη φύση και παρατηρώντας τη, οι γιόγκι παρατήρησαν πως όσο πιο γρήγορα αναπνέει ένα ζώο τόσο πιο σύντομος ο κύκλος της ζωής του.
Μερικά παραδείγματα:
Ο σκύλος και ο λαγός
25 με 30 ανάσες το λεπτό.
Προσδόκιμο ζωής 10 με 12 χρόνια
Ο ελέφαντας και η φάλαινα
4 με 6 ανάσες το λεπτό.
Προσδόκιμο ζωής 100 χρόνια
Η χελώνα
2 ανάσες το λεπτό.
Προσδόκιμο ζωής μέχρι και πάνω από 200 χρόνια
Προσωπικά έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα πως όλοι θα πεθάνουμε (ναι, έχω συμφιλιωθεί και με το γεγονός πως ανήκω και εγώ στην κατηγορία `όλοι´ ).
Από τότε που, αντί να πολεμάω αυτό το γεγονός, επέλεξα να το αγκαλιάσω , άλλαξε η προοπτική μου και μαζί της όλη η ουσία.
Στο κέντρο της ζωής μου είναι πια μόνο η ποιότητα.
Το προσδόκιμο χαράς όπως μου αρέσει να το λέω.
Θέλω να παίρνω σωστές ανάσες.
Θέλω να φεύγω από όσα με σκοτεινιάζουν.
Θέλω να μοιράζω αγάπη και φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.
Έτσι θα χαρίσω στον πολύτιμο εαυτό μου ποιότητα ζωής για όσο θα είναι ακόμα εδώ.
Αγάπη και φως λοιπόν,
Νάταλη
Comments