Από τα πολύ παλιά χρόνια οι γυναίκες είχαν έναν ιδιαίτερο τρόπο να συνδέονται και να μοιράζονται τις σκέψεις τους. Συχνά μαζευόντουσαν σε αυλές, γύρω από το τζάκι ή σε μικρές γειτονιές, δημιουργώντας έναν άτυπο αλλά βαθιά ουσιαστικό κύκλο επικοινωνίας. Ήταν στιγμές όπου άφηναν πίσω την καθημερινή τους εργασία και καθόντουσαν μαζί για να μιλήσουν για τη ζωή, τις δυσκολίες, τις χαρές και τις οικογενειακές υποχρεώσεις.
Αυτές οι συναντήσεις ήταν γεμάτες σοφία, γιατί η κάθε γυναίκα μοιραζόταν τις εμπειρίες και τις γνώσεις της, είτε αφορούσαν τη φροντίδα της οικογένειας είτε τις δικές τους εσωτερικές αναζητήσεις. Οι μεγαλύτερες συχνά πρόσφεραν συμβουλές, ενώ οι νεότερες άκουγαν με σεβασμό, μαθαίνοντας από τις ιστορίες και τα βιώματα των παλαιότερων. Αυτός ήταν και ο τρόπος να μεταδίδονται τα ήθη και τα έθιμα από τις μητέρες στις κόρες στις εγγονές.
Σε αυτό το ασφαλές περιβάλλον, δεν υπήρχε κριτική, αλλά υποστήριξη και κατανόηση. Ο διάλογος ήταν ανοιχτός, και η αίσθηση της κοινότητας και της αλληλεγγύης ήταν πάντα παρούσα. Μέσα από αυτές τις κουβέντες, οι γυναίκες ένιωθαν ότι δεν ήταν μόνες τους στις προκλήσεις της ζωής και αντλούσαν δύναμη η μία από την άλλη. Αυτή η μορφή επικοινωνίας θυμίζει τον σημερινό κύκλο γυναικών, όπου η κοινή σύνδεση και η αλληλοϋποστήριξη είναι οι θεμέλιοι λίθοι της δύναμής τους.
Ο κύκλος γυναικών είναι ένας ιερός χώρος όπου οι γυναίκες συγκεντρώνονται για να μοιραστούν, να συνδεθούν και να αναπτυχθούν μαζί. Είναι ένα ασφαλές και φιλόξενο περιβάλλον, όπου κάθε γυναίκα μπορεί να είναι ο εαυτός της, να εκφράσει τα συναισθήματά της και να αισθανθεί ότι ακούγεται χωρίς καμία να την κρίνει.
Στον κύκλο δεν υπάρχει ιεραρχία: η καθεμία έχει την ίδια σημασία και αξία. Η μαγεία προέρχεται ακριβώς από την αμοιβαία ακρόαση και την ειλικρινή ανταλλαγή. Ο κύκλος επιτρέπει σε όλες να εξερευνήσουν βαθιά μέρη του εαυτού τους, ανακαλύπτοντας νέες εσωτερικές δυνάμεις και θεραπεύοντας συναισθηματικές πληγές.
Το να προσεγγίσεις έναν κύκλο γυναικών σημαίνει να μπεις με ανοιχτή καρδιά, πρόθυμη να δώσεις και να λάβεις. Να μιλήσεις ή και να μείνεις σιωπηλή - και να ακούσεις. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, καθόμαστε σε κύκλο, σύμβολο της ισότητας και της ενότητας, και συμμετέχουμε σε στιγμές, διαλογισμού, μοιράσματος και, συχνά, μικρών τελετουργιών που τιμούν τη φύση και την ιερότητα του θηλυκού.
Η εμπειρία είναι βαθιά μεταμορφωτική: νιώθεις μια ισχυρή σύνδεση με άλλες γυναίκες, αδερφές, βιώνεις την ευαλωτότητα ως δύναμη και φεύγεις από τον κύκλο με μια νέα συνειδητοποίηση και αίσθηση του ανήκειν.
Σε αυτόν τον κύκλο, κάθε γυναίκα καλωσορίζεται με τη φράση «Σε βλέπω», γιατί εδώ δεν χρειάζεται καμία να κρυφτεί: μας βλέπουν και μας ακούνε, ακριβώς γι' αυτό που είμαστε, χωρίς κρίση.
Στον κύκλο, η καθεμία φέρνει τη δική της σοφία, τη δική της εμπειρία και όλες μαθαίνουμε η μία από την άλλη. Καθόμαστε σε έναν κύκλο, σύμβολο ενότητας και ισότητας, και μέσα από στιγμές μοιράσματος και προβληματισμού, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είμαστε ευάλωτες και ταυτόχρονα δυνατές. Ως «αδερφές» στηρίζουμε η μία την άλλη.
Όταν λέμε «σε βλέπω», αναγνωρίζουμε την ομορφιά και τη δύναμη στην καθεμία μας. Αυτή η προσέγγιση μετατρέπει την εμπειρία σε κάτι βαθιά ανθρώπινο και μεταμορφωτικό. Στο τέλος του κύκλου, νιώθουμε υποστήριξη, και σύνδεση με μια ενέργεια που μας συνοδεύει ακόμα και πέρα από την στιγμή του μοιράσματος.
Και όπως μου αρέσει να λέω, καθώς εγώ έτσι το βίωσα από την πρώτη φορά και συνεχίζω να το βιώνω, στο τέλος θα συνειδητοποιήσεις ότι ήταν τόσο εύκολο ακόμη και να πεις πράγματα που δεν έλεγες ούτε στον εαυτό σου κι αυτό το κάνει τόσο απελευθερωτικό.
Με αγάπη
Ζωή
Comments