Ο χρόνος δεν είναι απλώς μια μονάδα μέτρησης· είναι η ίδια η ροή της ζωής μας.
Γι αυτό άλλωστε και η λαϊκή σοφία ονομάζει τον χρόνο «μεγάλο θεραπευτή».
Στον δυτικό κόσμο, τον αντιλαμβανόμαστε μέσα από ρολόγια, προθεσμίες και προγραμματισμούς. Σε άλλους πολιτισμούς, είναι πιο φυσικός, κυκλικός, ρυθμισμένος από την ανατολή και τη δύση του ήλιου, όχι από αριθμούς και δείκτες.
Στη δική μας καθημερινότητα, όμως, ο χρόνος συχνά μας καταπιέζει. Τον νιώθουμε σαν βάρος, σαν κάτι που ποτέ δεν είναι αρκετό. Κοιτάμε πίσω με νοσταλγία ή μπροστά με άγχος, ξεχνώντας να ζήσουμε το τώρα, που είναι και ο μοναδικός χρόνος που έχουμε.
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα από το παρελθόν και ούτε να προβλέψουμε το μέλλον.
Αυτό που χρειάζεται όμως να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι το μέλλον μας εξαρτάται από τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις του κάθε τώρα.
Η πραγματική αλλαγή δεν έρχεται μέσα από τη βιασύνη· έρχεται όταν είμαστε έτοιμοι να τη δεχτούμε. Όταν έχουμε κάνει τα απαραίτητα βήματα προς μια άλλου είδους κατανόηση κι αποδοχή, όταν αποφασίσουμε να κοιτάξουμε διαφορετικά.
Συνηθίζω να λέω στις συνεδρίες: όταν κάποιος π.χ. σπάσει ένα χέρι ο γιατρός θα του πει πόσος χρόνος χρειάζεται για την αποκατάσταση, όταν όμως κάποιος βιώσει ένα τραύμα ποιος μπορεί να του πει πόσος χρόνος χρειάζεται η ψυχή του;
Εδώ χρησιμοποιούμε την έκφραση "εν καιρώ" – και αυτή η φράση κρύβει μέσα της μια μεγάλη αλήθεια. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε τη φυσική πορεία των πραγμάτων, κάνοντας το καλύτερο για εμάς. Ακολουθώ την ροή σημαίνει ζω την ζωή.
Όταν κάτι δεν μπορώ να το κατανοήσω ή να το αποδεχτώ ή αισθάνομαι κάποια έλλειψη στη ζωή μου, σημαίνει ότι οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει μέσα μου.
Όπως ο σπόρος που χρειάζεται χρόνο για να ριζώσει, να αναπτυχθεί και να ανθίσει, έτσι και εμείς χρειαζόμαστε τον δικό μας χρόνο για να επεξεργαστούμε, να αποδεχτούμε, να κατανοήσουμε, να συγχωρήσουμε, να επιτρέψουμε την αλλαγή με βασική προϋπόθεση να την θέλω αυτή την αλλαγή.
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, δεν υπάρχει βιασύνη. Κάθε απόφαση, κάθε συνειδητοποίηση, κάθε μεταμόρφωση συμβαίνει όταν έρθει η στιγμή της. Και τότε, όλα μπαίνουν στη θέση τους, σαν τα κομμάτια ενός παζλ που ξαφνικά αποκαλύπτουν τη συνολική εικόνα.
Και η Συστημική Αναπαράσταση κάνει ακριβώς αυτό, ενώνει τα κομμάτια του παζλ.
"Εν καιρώ", λοιπόν. Και όταν φτάσει εκείνη η στιγμή, θα το ξέρεις.
Με αγάπη
Ζωή
Comments